хамса́, -ы́, ж.

Дробная марская рыба, якая ўжыв. ў кансерваваным выглядзе; анчоус.

|| прым. хамсо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хамса́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. хамса́
Р. хамсы́
Д. хамсе́
В. хамсу́
Т. хамсо́й
хамсо́ю
М. хамсе́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хамса́ ж., мн. нет хамса́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хамса́, см. камса́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хамса́, ‑ы, ж.

Дробная марская рыба, якая ідзе ў ежу ў кансерваваным выглядзе; анчоўс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камса́, -ы́, ж.

Тое, што хамса.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

камса́, ‑ы, ж.

Тое, што і хамса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анчо́ус, -а, мн. -ы, -аў, м.

Дробная марская рыба з роду селядцоў; хамса.

Алівы з анчоусамі.

|| прым. анчо́усны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

анчо́ўс, ‑а, м.

Дробная марская рыба сямейства, блізкага да селядцоў; хамса.

[Ісп. anchoa.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Камса́ ’дробная рыбка анчоўс, Engraulis encrasicholus’ (ТСБМ; шчуч., Сл. паўн.-зах.), ’падкормка для маладых пчол’ (круп. Сл. паўн.-зах.). З рус. хамса́, хамза́ ’тс’, якія з н.-грэч. χα(μ)ψί ’тс’ (Фасмер, 2, 175 і 4, 221).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)