халу́йскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
халу́йскі |
халу́йская |
халу́йскае |
халу́йскія |
| Р. |
халу́йскага |
халу́йскай
халу́йскае |
халу́йскага |
халу́йскіх |
| Д. |
халу́йскаму |
халу́йскай |
халу́йскаму |
халу́йскім |
| В. |
халу́йскі (неадуш.)
халу́йскага (адуш.) |
халу́йскую |
халу́йскае |
халу́йскія (неадуш.)
халу́йскіх (адуш.) |
| Т. |
халу́йскім |
халу́йскай
халу́йскаю |
халу́йскім |
халу́йскімі |
| М. |
халу́йскім |
халу́йскай |
халу́йскім |
халу́йскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
халу́йскі презр. холу́йский
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
халу́йскі, ‑ая, ‑ае.
Пагард. Які мае адносіны да халуя, уласцівы яму. [Камендант:] — Калі не задавішся сам, сабака, .. то нам давядзецца самім апаганіць свае рукі аб тваю халуйскую скуру. Лынькоў. Аўтар выкрывае ганебныя халуйскія рысы ў дачыненні да ляснічага ў некаторых леснікоў, але ўвогуле ён малюе вобразы сялян, як увасабленне розуму, працавітасці, сумленнасці. Клімковіч. // Рабалепны, угодлівы. Яму вельмі хацелася вызначыцца перад акупантамі сваёй паганай вынаходлівасцю і халуйскай адданасцю. Казлоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
халу́й, -я́, мн. -і́, -ёў, м.
1. Слуга, лакей (гіст.).
2. перан. Падхалім (пагард.).
|| прым. халу́йскі, -ая, -ае.
Халуйская паслужлівасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
холу́йский презр. халу́йскі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)