хакеі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які гуляе ў хакей.

|| ж. хакеі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. хакеі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хакеі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хакеі́ст хакеі́сты
Р. хакеі́ста хакеі́стаў
Д. хакеі́сту хакеі́стам
В. хакеі́ста хакеі́стаў
Т. хакеі́стам хакеі́стамі
М. хакеі́сце хакеі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хакеі́ст м., спорт. хоккеи́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хакеі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен, які гуляе ў хакей. Некалькі гадоў назад нашы хакеісты выходзілі ў фінал усесаюзных спаборніцтваў. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хоккеи́ст спорт. хакеі́ст, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хакеі́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да хакеіст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)