хаке́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
хаке́йны |
хаке́йная |
хаке́йнае |
хаке́йныя |
| Р. |
хаке́йнага |
хаке́йнай хаке́йнае |
хаке́йнага |
хаке́йных |
| Д. |
хаке́йнаму |
хаке́йнай |
хаке́йнаму |
хаке́йным |
| В. |
хаке́йны (неадуш.) хаке́йнага (адуш.) |
хаке́йную |
хаке́йнае |
хаке́йныя (неадуш.) хаке́йных (адуш.) |
| Т. |
хаке́йным |
хаке́йнай хаке́йнаю |
хаке́йным |
хаке́йнымі |
| М. |
хаке́йным |
хаке́йнай |
хаке́йным |
хаке́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
хаке́йны спорт. хокке́йный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хаке́йны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да хакея. Хакейны матч. Хакейнае поле.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хаке́й, -е́я, м.
Спартыўная камандная гульня з клюшкамі і шайбай на лёдзе або з мячом на траве.
Х. з мячом.
|| прым. хаке́йны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
футбо́льна-хаке́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
футбо́льна-хаке́йны |
футбо́льна-хаке́йная |
футбо́льна-хаке́йнае |
футбо́льна-хаке́йныя |
| Р. |
футбо́льна-хаке́йнага |
футбо́льна-хаке́йнай футбо́льна-хаке́йнае |
футбо́льна-хаке́йнага |
футбо́льна-хаке́йных |
| Д. |
футбо́льна-хаке́йнаму |
футбо́льна-хаке́йнай |
футбо́льна-хаке́йнаму |
футбо́льна-хаке́йным |
| В. |
футбо́льна-хаке́йны (неадуш.) футбо́льна-хаке́йнага (адуш.) |
футбо́льна-хаке́йную |
футбо́льна-хаке́йнае |
футбо́льна-хаке́йныя (неадуш.) футбо́льна-хаке́йных (адуш.) |
| Т. |
футбо́льна-хаке́йным |
футбо́льна-хаке́йнай футбо́льна-хаке́йнаю |
футбо́льна-хаке́йным |
футбо́льна-хаке́йнымі |
| М. |
футбо́льна-хаке́йным |
футбо́льна-хаке́йнай |
футбо́льна-хаке́йным |
футбо́льна-хаке́йных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
завяршы́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ве́ршыцца; зак.
Закончыцца, скончыцца.
Будаўніцтва завяршылася.
Завяршыўся хакейны сезон.
|| незак. завярша́цца, -а́ецца.
|| наз. завяршэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
завяршы́цца, ‑вершыцца; зак.
Закончыцца, скончыцца. Канцэрт завяршыўся песняй. У сакавіку завяршыўся хакейны сезон.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)