хака́скі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
хака́скі |
хака́ская |
хака́скае |
хака́скія |
| Р. |
хака́скага |
хака́скай хака́скае |
хака́скага |
хака́скіх |
| Д. |
хака́скаму |
хака́скай |
хака́скаму |
хака́скім |
| В. |
хака́скі (неадуш.) хака́скага (адуш.) |
хака́скую |
хака́скае |
хака́скія (неадуш.) хака́скіх (адуш.) |
| Т. |
хака́скім |
хака́скай хака́скаю |
хака́скім |
хака́скімі |
| М. |
хака́скім |
хака́скай |
хака́скім |
хака́скіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
хака́скі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да хакасаў, які належыць, уласцівы ім. Хакаская мова. Хакаскі эпас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хака́сы, -аў, адз. хака́с, -а, м.
Цюркскі народ, які жыве ў Рэспубліцы Хакасіі, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.
|| ж. хака́ска, -і, ДМ -ка́сцы, мн. -і, -сак.
|| прым. хака́скі, -ая, -ае.
Хакаская мова.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
хака́ска
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
хака́ска |
хака́скі |
| Р. |
хака́скі |
хака́сак |
| Д. |
хака́сцы |
хака́скам |
| В. |
хака́ску |
хака́сак |
| Т. |
хака́скай хака́скаю |
хака́скамі |
| М. |
хака́сцы |
хака́сках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хака́сы, ‑аў; адз. хакас, ‑а, м.; хакаска, ‑і, ДМ ‑касцы; мн. хакаскі, ‑сак; ж.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Хакаскай аўтаггомнай вобласці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)