хадаме́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
хадаме́р |
хадаме́ры |
| Р. |
хадаме́ра |
хадаме́раў |
| Д. |
хадаме́ру |
хадаме́рам |
| В. |
хадаме́р |
хадаме́ры |
| Т. |
хадаме́рам |
хадаме́рамі |
| М. |
хадаме́ры |
хадаме́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
хадаме́р м., тех. ходоме́р
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хадаме́р, ‑а, м.
Спец. Прыбор для вымярэння пад’ёму шрубавай разьбы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ходоме́р техн. хадаме́р, -ра м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)