фіё́рдавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
фіё́рдавы |
фіё́рдавая |
фіё́рдавае |
фіё́рдавыя |
| Р. |
фіё́рдавага |
фіё́рдавай
фіё́рдавае |
фіё́рдавага |
фіё́рдавых |
| Д. |
фіё́рдаваму |
фіё́рдавай |
фіё́рдаваму |
фіё́рдавым |
| В. |
фіё́рдавы (неадуш.)
фіё́рдавага (адуш.) |
фіё́рдавую |
фіё́рдавае |
фіё́рдавыя (неадуш.)
фіё́рдавых (адуш.) |
| Т. |
фіё́рдавым |
фіё́рдавай
фіё́рдаваю |
фіё́рдавым |
фіё́рдавымі |
| М. |
фіё́рдавым |
фіё́рдавай |
фіё́рдавым |
фіё́рдавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
фіёрдавы геогр. фио́рдовый, фьо́рдовый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фіёрдавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да фіёрда; з фіёрдамі. Фіёрдавы бераг.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)