фі́стульны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
фі́стульны |
фі́стульная |
фі́стульнае |
фі́стульныя |
| Р. |
фі́стульнага |
фі́стульнай
фі́стульнае |
фі́стульнага |
фі́стульных |
| Д. |
фі́стульнаму |
фі́стульнай |
фі́стульнаму |
фі́стульным |
| В. |
фі́стульны (неадуш.)
фі́стульнага (адуш.) |
фі́стульную |
фі́стульнае |
фі́стульныя (неадуш.)
фі́стульных (адуш.) |
| Т. |
фі́стульным |
фі́стульнай
фі́стульнаю |
фі́стульным |
фі́стульнымі |
| М. |
фі́стульным |
фі́стульнай |
фі́стульным |
фі́стульных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
фі́стульны мед. фи́стульный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фі́стульны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да фі́стулы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фі́стула, -ы, мн. -ы, -тул, ж.
У медыцыне: свішч або штучны канал ад хворага ачага на паверхню скуры.
|| прым. фі́стульны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фи́стульный мед. сві́шчавы, фі́стульны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)