фірма́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
фірма́н |
фірма́ны |
| Р. |
фірма́на |
фірма́наў |
| Д. |
фірма́ну |
фірма́нам |
| В. |
фірма́н |
фірма́ны |
| Т. |
фірма́нам |
фірма́намі |
| М. |
фірма́не |
фірма́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фірма́н, ‑а, м.
Указ султана, шаха і пад. у некаторых мусульманскіх краінах.
[Ад перс. і тур. ferman.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)