фініме́тр

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фініме́тр фініме́тры
Р. фініме́тра фініме́траў
Д. фініме́тру фініме́трам
В. фініме́тр фініме́тры
Т. фініме́трам фініме́трамі
М. фініме́тры фініме́трах

Іншыя варыянты: фіні́метр.

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фіні́метр

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фіні́метр фіні́метры
Р. фіні́метра фіні́метраў
Д. фіні́метру фіні́метрам
В. фіні́метр фіні́метры
Т. фіні́метрам фіні́метрамі
М. фіні́метры фіні́метрах

Іншыя варыянты: фініме́тр.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фіні́метр м., спец. фини́метр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фініме́тр, ‑а, м.

Спец. Манометр са шкалой, які паказвае колькасць і ціск газу ў кіслародных і іншых балонах.

[Ад лац. finis — мяжа і грэч. metreo — мера.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фини́метр техн. фіні́метр, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)