фінікі́йцы, -цаў ист. финики́йцы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фінікі́йцы, ‑аў; адз. фінікіец, ‑кійца, м.; фінікійка, ‑і, ДМ ‑кійцы; мн. фінікійкі, ‑кіек; ж.

Народ, які складаў асноўнае насельніцтва Фінікіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фінікі́йка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фінікі́йка фінікі́йкі
Р. фінікі́йкі фінікі́ек
Д. фінікі́йцы фінікі́йкам
В. фінікі́йку фінікі́ек
Т. фінікі́йкай
фінікі́йкаю		 фінікі́йкамі
М. фінікі́йцы фінікі́йках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фінікі́ец,

гл. фінікійцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фінікі́йка,

гл. фінікійцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фінікі́ец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фінікі́ец фінікі́йцы
Р. фінікі́йца фінікі́йцаў
Д. фінікі́йцу фінікі́йцам
В. фінікі́йца фінікі́йцаў
Т. фінікі́йцам фінікі́йцамі
М. фінікі́йцу фінікі́йцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

семі́ты, -аў, адз. семі́т, -а, М -мі́це, м.

Група блізкіх па мовах народаў, былых або цяперашніх насельнікаў паўднёва-заходняй Азіі і паўночнай Афрыкі, да якіх адносяцца старажытныя вавіланяне, асірыйцы, фінікійцы і іншыя, а таксама сучасныя народы: арабы, яўрэі, сірыйцы, эфіопы.

|| ж. семі́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. семі́цкі, -ая, -ае і семіты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

семі́ты, ‑аў; адз. семіт, ‑а, м.; семітка, ‑і, ДМ ‑тцы; мн. семіткі, ‑так; ж.

Група народаў, былых або цяперашніх насельнікаў Паўночнай і Усходняй Афрыкі і Пярэдняй Азіі, да якіх адносяцца старажытныя вавіланяне, асірыйцы, фінікійцы і іншыя, а таксама сучасныя народы: арабы, сірыйцы, яўрэі, эфіопы.

[Ад імені Сіма, аднаго з трох братоў, якія з’яўляцца, паводле біблейскага падання, роданачальнікамі зямных плямён.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)