фі́на
‘лічынка’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
фі́на |
фі́ны |
| Р. |
фі́ны |
фі́н |
| Д. |
фі́не |
фі́нам |
| В. |
фі́ну |
фі́ны |
| Т. |
фі́най
фі́наю |
фі́намі |
| М. |
фі́не |
фі́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
фі́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
фі́н |
фі́ны |
| Р. |
фі́на |
фі́наў |
| Д. |
фі́ну |
фі́нам |
| В. |
фі́на |
фі́наў |
| Т. |
фі́нам |
фі́намі |
| М. |
фі́не |
фі́нах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)