філі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. філі́т
Р. філі́ту
Д. філі́ту
В. філі́т
Т. філі́там
М. філі́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

філі́т, -ту м., мин. филли́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

філі́т, ‑у, М ‑ліце, м.

Спец. Метамарфічная горная парода, якая характарызуецца дробнай зярністасцю і тонкай сланцаватасцю.

[Ад грэч. phyllon — ліст.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

филли́т мин. філі́т, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)