філіпі́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
філіпі́нка |
філіпі́нкі |
| Р. |
філіпі́нкі |
філіпі́нак |
| Д. |
філіпі́нцы |
філіпі́нкам |
| В. |
філіпі́нку |
філіпі́нак |
| Т. |
філіпі́нкай
філіпі́нкаю |
філіпі́нкамі |
| М. |
філіпі́нцы |
філіпі́нках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
філіпі́нка,
гл. філіпінцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
филиппи́нка філіпі́нка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
філіпі́нцы, ‑аў; адз. філіпінец, ‑нца, м.; філіпінка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. філіпінкі, ‑нак; ж.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Філіпін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)