філі́піка, -і, ДМ -піцы, ж. (кніжн.).

Гнеўная выкрывальная прамова, выступленне супраць каго-, чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

філі́піка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. філі́піка
Р. філі́пікі
Д. філі́піцы
В. філі́піку
Т. філі́пікай
філі́пікаю
М. філі́піцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

філі́піка ж. фили́ппика

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

філі́піка, ‑і, ДМ ‑піцы, ж.

Кніжн. Гнеўная выкрывальная прамова, выступленне супраць каго‑, чаго‑н.

[Ад назвы прамоў старажытнагрэчаскага аратара Дэмасфена супраць цара Філіпа Македонскага.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фили́ппика книжн. філі́піка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)