фі́кусны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фі́кусны фі́кусная фі́куснае фі́кусныя
Р. фі́куснага фі́куснай
фі́куснае		 фі́куснага фі́кусных
Д. фі́куснаму фі́куснай фі́куснаму фі́кусным
В. фі́кусны (неадуш.)
фі́куснага (адуш.)		 фі́кусную фі́куснае фі́кусныя (неадуш.)
фі́кусных (адуш.)
Т. фі́кусным фі́куснай
фі́куснаю		 фі́кусным фі́куснымі
М. фі́кусным фі́куснай фі́кусным фі́кусных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фі́кусны фи́кусный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фі́кусны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фікуса, належыць фікусу. Фікусны парастак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фі́кус, -а, мн. -ы, -аў, м.

Трапічная вечназялёная расліна сямейства тутавых з авальнымі лістамі, якая вырошчваецца як дэкаратыўная.

|| прым. фі́кусны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фи́кусный фі́кусны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)