фігуры́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фігуры́стка фігуры́сткі
Р. фігуры́сткі фігуры́стак
Д. фігуры́стцы фігуры́сткам
В. фігуры́стку фігуры́стак
Т. фігуры́сткай
фігуры́сткаю		 фігуры́сткамі
М. фігуры́стцы фігуры́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фігуры́стка ж., спорт. фигури́стка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фігуры́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так, ж.

Жан. да фігурыст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фігуры́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які займаецца фігурным катаннем на каньках.

|| ж. фігуры́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фигури́стка фігуры́стка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)