фю́рар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Правадыр, кіраўнік у нямецкай фашысцкай арганізацыі.

|| прым. фю́рарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фю́рар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фю́рар фю́рары
Р. фю́рара фю́рараў
Д. фю́рару фю́рарам
В. фю́рара фю́рараў
Т. фю́рарам фю́рарамі
М. фю́рару фю́рарах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фю́рар м. фю́рер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фю́рер фю́рар, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)