фы́нь

‘манета’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фы́нь фы́ні
Р. фы́ня фы́няў
Д. фы́ню фы́ням
В. фы́нь фы́ні
Т. фы́нем фы́нямі
М. фы́ні фы́нях

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фынь, ‑я, м.

Дробная разменная манета Кітайскай Народнай Рэспублікі, роўная 1/100 юаня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)