фундава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; незак., што (разм.).

1. Тое, што і фундзіць.

2. Аказваць спонсарскую дапамогу, фінансаваць.

|| наз. фундава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фундава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. фунду́ю фунду́ем
2-я ас. фунду́еш фунду́еце
3-я ас. фунду́е фунду́юць
Прошлы час
м. фундава́ў фундава́лі
ж. фундава́ла
н. фундава́ла
Загадны лад
2-я ас. фунду́й фунду́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час фунду́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фундава́ць несов., см. фундзі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фундава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; незак.

Тое, што і фундзіць.

[Польск. fundowác ад лац. fundo.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

частаваць, прымаць; фундаваць, трактаваць (разм.) □ ставіць чарку

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)