фуля́р, -у, м.

Лёгкая і мяккая шаўковая тканіна.

|| прым. фуля́равы, -ая, -ае.

Фуляравая хустка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фуля́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. фуля́р
Р. фуля́ру
Д. фуля́ру
В. фуля́р
Т. фуля́рам
М. фуля́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фуля́р, -ру м., текст. фуля́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фуля́р текст. фуля́р, -ру м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фуля́р, ‑у, м.

1. Лёгкая і мяккая шаўковая тканіна.

2. Уст. Хустка або насоўка з гэтай тканіны. Выбіцкі.. палез у кішэнь па чырвоны фуляр, які нагадваў невялічкі абрус. Караткевіч.

[Фр. foulard.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)