фу́ксія, -і, мн. -і, -сій, ж.

Дэкаратыўная расліна сямейства скрыпнёвых з яркімі, пераважна чырвонымі кветкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фу́ксія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фу́ксія фу́ксіі
Р. фу́ксіі фу́ксій
Д. фу́ксіі фу́ксіям
В. фу́ксію фу́ксіі
Т. фу́ксіяй
фу́ксіяю		 фу́ксіямі
М. фу́ксіі фу́ксіях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фу́ксія ж., бот. фу́ксия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фу́ксія, ‑і, ж.

Расліна сямейства скрыпнёвых з яркімі (часцей чырвонымі) кветкамі, якая вырошчваецца як дэкаратыўная.

[Ад уласн. імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фу́ксия бот. фу́ксія, -сіі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скрыпнёвы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да скрыпню. Скрыпнёвае лісце. // Зроблены, прыгатаваны са скрыпеню. Скрыпнёвая настойка.

2. у знач. наз. скрыпнёвыя, ‑ых. Сямейства раслін, да якога адносяцца скрыпень, фуксія і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Слёзкі ‘дрыжнік, Briza L.’ (ТСБМ, Касп., Гарэц., Сл. ПЗБ, Кіс.), ‘расіца, Drosera rotundifolia L.’, слёзка ‘чорнагалоў, Prunella L.’ (Нас.), ‘фуксія’ (ушац., Жыв. сл.; ТС). Часта ў складаных назвах тыпу зязюліны слёзкі, параўн. слёзкі божэй ма́церы ‘гваздзік палявы’ (ТС), божыя слёзкі ‘тс’ (Кіс.), слёзкі авечыя ‘сачавіца’ (Сл. ПЗБ) і г. д. Аналагічна і ў іншых славянскіх мовах: рус. слёзки ‘гваздзіка, Dianthus deltoides’, кукушкины слёзки ‘дрыжнік’, чэш. slzy Panny Marie ‘тс’. Да сляза (гл.), мабыць, паводле формы каласкоў, круглявых або яйкападобных.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)