фугава́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
фугава́льны |
фугава́льная |
фугава́льнае |
фугава́льныя |
| Р. |
фугава́льнага |
фугава́льнай фугава́льнае |
фугава́льнага |
фугава́льных |
| Д. |
фугава́льнаму |
фугава́льнай |
фугава́льнаму |
фугава́льным |
| В. |
фугава́льны (неадуш.) фугава́льнага (адуш.) |
фугава́льную |
фугава́льнае |
фугава́льныя (неадуш.) фугава́льных (адуш.) |
| Т. |
фугава́льным |
фугава́льнай фугава́льнаю |
фугава́льным |
фугава́льнымі |
| М. |
фугава́льным |
фугава́льнай |
фугава́льным |
фугава́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
фугава́льны спец. фугова́льный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фугава́льны, ‑ая, ‑ае.
Які служыць для фугавання, прызначаны для яго. Фугавальны станок.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фугава́ць, -гу́ю, -гу́еш, -гу́е; -гу́й; -гава́ны; незак., што.
1. Стругаць фуганкам.
2. Шчыльна падганяць і склейваць рабром паверхні дошак.
|| зак. сфугава́ць, -гу́ю, -гу́еш, -гу́е; -гу́й; -гава́ны (да 2 знач.).
|| наз. фуго́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж. і фугава́нне, -я, н.
|| прым. фугава́льны, -ая, -ае і фуго́вачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фугова́льный фугава́льны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)