фто́рысты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
фто́рысты |
фто́рыстая |
фто́рыстае |
фто́рыстыя |
| Р. |
фто́рыстага |
фто́рыстай
фто́рыстае |
фто́рыстага |
фто́рыстых |
| Д. |
фто́рыстаму |
фто́рыстай |
фто́рыстаму |
фто́рыстым |
| В. |
фто́рысты (неадуш.)
фто́рыстага (адуш.) |
фто́рыстую |
фто́рыстае |
фто́рыстыя (неадуш.)
фто́рыстых (адуш.) |
| Т. |
фто́рыстым |
фто́рыстай
фто́рыстаю |
фто́рыстым |
фто́рыстымі |
| М. |
фто́рыстым |
фто́рыстай |
фто́рыстым |
фто́рыстых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
фто́рысты хим. фто́ристый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фто́рысты, ‑ая, ‑ае.
Які мае ў сабе фтор. Фторысты кальцый.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фтор, -у, м.
Хімічны элемент, бледнажоўты газ з рэзкім ядавітым пахам.
|| прым. фто́рысты, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фто́ристый хим. фто́рысты;
фто́ристый ка́льций фто́рысты ка́льцый.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)