фрэно́лаг
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
фрэно́лаг |
фрэно́лагі |
| Р. |
фрэно́лага |
фрэно́лагаў |
| Д. |
фрэно́лагу |
фрэно́лагам |
| В. |
фрэно́лага |
фрэно́лагаў |
| Т. |
фрэно́лагам |
фрэно́лагамі |
| М. |
фрэно́лагу |
фрэно́лагах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фрэно́лаг, ‑а, м.
Спецыяліст па фрэналогіі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
френо́лог фрэно́лаг, -га м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)