фрэга́т

‘судна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фрэга́т фрэга́ты
Р. фрэга́та фрэга́таў
Д. фрэга́ту фрэга́там
В. фрэга́т фрэга́ты
Т. фрэга́там фрэга́тамі
М. фрэга́це фрэга́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фрэга́т², -а, М -га́це, мн. -ы, -аў, м.

Вялікая трапічная марская птушка сямейства фрэгатавых з доўгім раздвоеным хвастом.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фрэга́т

‘марская птушка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фрэга́т фрэга́ты
Р. фрэга́та фрэга́таў
Д. фрэга́ту фрэга́там
В. фрэга́та фрэга́таў
Т. фрэга́там фрэга́тамі
М. фрэга́це фрэга́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фрэга́т¹, -а, М -га́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Ваеннае паруснае трохмачтавае судна.

2. У флоце некаторых краін: ваенны карабель для вартаўнічай службы супрацьлодачнай і супрацьракетнай абароны.

|| прым. фрэга́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фрэга́т I м., мор. фрега́т

фрэга́т II м., зоол. фрега́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фрэга́т, ‑а, М ‑гаце, м.

1. Трохмачтавае паруснае ваеннае быстраходнае судна. У такія хвіліны ў канторы можна слухаць цэлыя лекцыі па гісторыі Жмені, пра мінулае Ліменскага лесу, з якога Пётр І будаваў першыя фрэгаты на Чорным моры. Карамазаў.

2. Вялікая трапічная марская птушка атрада весланогіх.

[Іт. Fregata.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фрега́т мор., зоол. фрэга́т, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)