фрыцю́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. фрыцю́р
Р. фрыцю́ру
Д. фрыцю́ру
В. фрыцю́р
Т. фрыцю́рам
М. фрыцю́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фрыцю́р, -ру м., кул. фритю́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фрыцю́р, ‑у, м.

Глыбокі слой алею або жывёльнага тлушчу, у якім смажаць кулінарыя вырабы.

[Фр. friture.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фритю́р кул. фрыцю́р, -ру м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)