Verbum

анлайнавы слоўнік

фрукто́за, -ы, ж.

Пладовы цукар, які ўтрымліваецца ў пладах, мёдзе і пад.

|| прым. фрукто́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фрукто́за

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фрукто́за ж., спец. фрукто́за

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фрукто́за хим. фрукто́за, -зы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фрукто́за, ‑ы, ж.

Вуглявод, які маецца ў пладах, мёдзе і пад., выкарыстоўваецца ў харчовай прамысловасці і медыцыне.

[Ад лац. fructus — плод.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

левулёза, ‑ы, ж.

Спец. Цукар, які змяшчаецца ў мёдзе, салодкіх пладах; фруктоза.

[Ад лац. laevus — левы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)