фра́чны гл. фрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фра́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фра́чны фра́чная фра́чнае фра́чныя
Р. фра́чнага фра́чнай
фра́чнае		 фра́чнага фра́чных
Д. фра́чнаму фра́чнай фра́чнаму фра́чным
В. фра́чны (неадуш.)
фра́чнага (адуш.)		 фра́чную фра́чнае фра́чныя (неадуш.)
фра́чных (адуш.)
Т. фра́чным фра́чнай
фра́чнаю		 фра́чным фра́чнымі
М. фра́чным фра́чнай фра́чным фра́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фра́чны фра́чный;

~ная па́ра — фра́чная па́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фра́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фрака. Фрачны гузік. // Прызначаны для нашэння з фракам. Фрачная сарочка.

•••

Фрачная пара — касцюм, які складаецца з штаноў і фрака.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фрак, -а, мн. -і, -аў, м.

Парадны мужчынскі сурдут з выразанымі спераду поламі і доўгімі вузкімі фалдамі ззаду.

|| прым. фра́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фра́чный фра́чны;

фра́чная па́ра фра́чны касцю́м (гарніту́р).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)