Фра́нцыя

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Фра́нцыя
Р. Фра́нцыі
Д. Фра́нцыі
В. Фра́нцыю
Т. Фра́нцыяй
Фра́нцыяю
М. Фра́нцыі

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фра́нцый

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. фра́нцый
Р. фра́нцыю
Д. фра́нцыю
В. фра́нцый
Т. фра́нцыем
М. фра́нцыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

марселье́за, -ы, ж.

Песня часоў Французскай буржуазнай рэвалюцыі, якая стала нацыянальным гімнам Францыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мадэмуазэ́ль, нескл., ж.

У Францыі і некаторых іншых краінах: ветлівы зварот да незамужняй жанчыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мада́м, нескл., ж.

Зварот да замужняй жанчыны ў Францыі, дарэвалюцыйнай Расіі і некаторых іншых краінах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дырэкто́рыя, -і, ж. (гіст.).

Кіруючы орган у Францыі ў час Французскай буржуазнай рэвалюцыі 1795—1799 гг.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кале́ж, -а, мн. -ы, -аў, м.

Сярэдняя навучальная ўстанова ў Францыі, Бельгіі, Швейцарыі і некаторых іншых краінах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канто́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Бельгіі, Францыі і інш.

|| прым. кантана́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ліўр, ‑а, м.

Грашовая адзінка ў Францыі да ўвядзення ў 1799 г. франка; сярэбраная манета ў сярэдневяковай Францыі.

[Фр. livre.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аба́т, -а, М аба́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Настаяцель мужчынскага каталіцкага манастыра.

2. У Францыі: каталіцкі свяшчэннік.

|| прым. аба́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)