фракту́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
фракту́рны |
фракту́рная |
фракту́рнае |
фракту́рныя |
| Р. |
фракту́рнага |
фракту́рнай
фракту́рнае |
фракту́рнага |
фракту́рных |
| Д. |
фракту́рнаму |
фракту́рнай |
фракту́рнаму |
фракту́рным |
| В. |
фракту́рны (неадуш.)
фракту́рнага (адуш.) |
фракту́рную |
фракту́рнае |
фракту́рныя (неадуш.)
фракту́рных (адуш.) |
| Т. |
фракту́рным |
фракту́рнай
фракту́рнаю |
фракту́рным |
фракту́рнымі |
| М. |
фракту́рным |
фракту́рнай |
фракту́рным |
фракту́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
фракту́рны полигр. фракту́рный;
ф. шрыфт — фракту́рный шрифт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фракту́рны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да фрактуры (у 2 знач.). Фрактурны шрыфт.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фракту́рный тип. фракту́рны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)