фра́завы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фра́завы фра́завая фра́завае фра́завыя
Р. фра́завага фра́завай
фра́завае		 фра́завага фра́завых
Д. фра́заваму фра́завай фра́заваму фра́завым
В. фра́завы (неадуш.)
фра́завага (адуш.)		 фра́завую фра́завае фра́завыя (неадуш.)
фра́завых (адуш.)
Т. фра́завым фра́завай
фра́заваю		 фра́завым фра́завымі
М. фра́завым фра́завай фра́завым фра́завых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фра́завы лингв. фра́зовый;

ф. на́ціск — фра́зовое ударе́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фра́завы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фразы (у 1, 4 знач.). Фразавы акцэнт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фра́за, -ы, мн. -ы, фраз, ж.

1. Закончанае выказванне.

Кароткая ф.

2. Напышлівы выраз, якім прыкрываецца беднасць, ілжывасць зместу.

Не даклад, а пустыя фразы.

3. У музыцы: рад гукаў або акордаў, якія ўтвараюць невялікую, адносна закончаную частку музычнай тэмы, мелодыі.

|| прым. фра́завы, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.).

Ф. акцэнт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фра́зовый лингв. фра́завы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)