фо́фан
‘лодка’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			фо́фан | 
			фо́фаны | 
			
		
			| Р. | 
			фо́фана | 
			фо́фанаў | 
			
		
			| Д. | 
			фо́фану | 
			фо́фанам | 
			
		
			| В. | 
			фо́фан | 
			фо́фаны | 
			
		
			| Т. | 
			фо́фанам | 
			фо́фанамі | 
			
		
			| М. | 
			фо́фане | 
			фо́фанах | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
фо́фанII спорт. фо́фан, -на м.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
фо́фанI прост.
1. разява́ка, -кі м.;
2. карт. фо́фан, -на м.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
фо́фан, ‑а, м.
Спартыўная лодка з мелкімі бартамі.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)