фланцава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
фланцу́ю |
фланцу́ем |
| 2-я ас. |
фланцу́еш |
фланцу́еце |
| 3-я ас. |
фланцу́е |
фланцу́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
фланцава́ў |
фланцава́лі |
| ж. |
фланцава́ла |
| н. |
фланцава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
фланцу́й |
фланцу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
фланцу́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
фланцава́ць несов., тех. фланцева́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фланцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; незак., што.
Спец. Адгінаць фланец (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фланцева́ть несов., техн. фланцава́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)