флажо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. флажо́к флажкі́
Р. флажка́ флажко́ў
Д. флажку́ флажка́м
В. флажо́к флажкі́
Т. флажко́м флажка́мі
М. флажку́ флажка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

флажо́к, -жка́ м., уменьш. флажо́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

флажо́к уменьш. сцяжо́к, -жка́ м.;

сигна́льный флажо́к сігна́льны сцяжо́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

флажо́к, ‑жка, м.

Памянш. да флаг (у 1 знач.); невялікі флаг. Пафарбаваны ў вішнёвы колер, з гірляндамі кветак на кабіне, на кузаве, з флажком на радыятары.. [самазвал] зіхацеў і іскрыўся. Карпаў. // Кавалачак паперы ў выглядзе флага, прымацаваны да шпількі, доўгай ніткі і пад. Флажкі на карце. Ёлачныя флажкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флаг, -а, мн. -і, -аў, м.

Тое, што і сцяг.

|| памянш. флажо́к, -жка́, мн. -жкі́, -жко́ў, м.

|| прым. фла́гавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сцяжо́к, -жка́ м. флажо́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сігна́льны сигна́льный;

с. флажо́к — сигна́льный флажо́к;

○ с. экзэмпля́р — полигр. сигна́льный экземпля́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сцяжо́к, ‑жка, м.

Тое, што і флажок. У дзяжурным памяшканні Таня яшчэ раз агледзела ліхтарык, падрыхтавала зусім новенькія жоўтыя сцяжкі. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флю́гер, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Прыбор для вымярэння напрамку і хуткасці ветру.

2. Флажок, які прымацоўваўся да пікі кавалерыста (гіст.).

3. перан. Пра таго, хто часта мяняе свае погляды, перакананні (неадабр.).

|| прым. флю́герны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́мпел, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Вузкі доўгі флаг на мачце ваеннага судна.

2. Вузкі трохвугольны флажок, які служыць прыметай чаго-н.

Пераходны в.

3. Забяспечаны доўгім флажком або стужкай футляр, у якім змешчаны прадмет, які скідаецца з лятальнага апарата.

В. на Месяцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)