фехтава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; незак.

Біцца на рапірах, шпагах, шаблях і пад.; займацца фехтаваннем.

|| прым. фехтава́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фехтава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. фехту́ю фехту́ем
2-я ас. фехту́еш фехту́еце
3-я ас. фехту́е фехту́юць
Прошлы час
м. фехтава́ў фехтава́лі
ж. фехтава́ла
н. фехтава́ла
Загадны лад
2-я ас. фехту́й фехту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час фехту́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фехтава́ць несов. фехтова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фехтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак.

Займацца фехтаваннем.

[Ад ням. fechten — фехтаваць, змагацца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фехтова́ть несов. фехтава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Нашармака́ ’абы-як, як-небудзь’ (Сцяшк.), ’дарэмна, на дарэмшчыну’ (ТС, Растарг.), рус. нашарма́к, нашармака́ ’задарма, на чужы кошт, дарэмна’. Цёмнае слова. Паводле Шубы (Прыслоўе, 142), вынік адвербіялізацыі ўстойлівага словазлучэння, у якім форма він. скл. назоўніка супадала з формай род. скл.; назоўнік *шармак можна звязаць з устарэлым польск. szerm ’мах, замах, удар, укол’, параўн. асабліва prostym szermem ’проста, не думаючы’, szermować językiem ’трапаць языком’, szermować ’выхваляцца; жартаваць’, якое запазычана з чэш. šermovati ’змагацца, фехтаваць’ (< с.-в.-ням. schërmen ’тс’, гл. Брукнер, 547; Махэк₂, 605).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)