феры́тавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
феры́тавы |
феры́тавая |
феры́тавае |
феры́тавыя |
| Р. |
феры́тавага |
феры́тавай
феры́тавае |
феры́тавага |
феры́тавых |
| Д. |
феры́таваму |
феры́тавай |
феры́таваму |
феры́тавым |
| В. |
феры́тавы (неадуш.)
феры́тавага (адуш.) |
феры́тавую |
феры́тавае |
феры́тавыя (неадуш.)
феры́тавых (адуш.) |
| Т. |
феры́тавым |
феры́тавай
феры́таваю |
феры́тавым |
феры́тавымі |
| М. |
феры́тавым |
феры́тавай |
феры́тавым |
феры́тавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
феры́тавы спец. ферри́товый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
феры́тавы, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да ферыту. Ферытавая структура. // Зроблены з ферыту. Ферытавая антэна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ферри́товый феры́тавы;
ферри́товая анте́нна радио феры́тавая антэ́на.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)