фе́рула ж., бот. фе́рула

феру́ла ж., уст., книжн. феру́ла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фе́рула

‘расліна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. фе́рула
Р. фе́рулы
Д. фе́руле
В. фе́рулу
Т. фе́рулай
фе́рулаю
М. фе́руле

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

феру́ла

‘пільны нагляд’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. феру́ла
Р. феру́лы
Д. феру́ле
В. феру́лу
Т. феру́лай
феру́лаю
М. феру́ле

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

феру́ла

‘лінейка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. феру́ла феру́лы
Р. феру́лы феру́л
Д. феру́ле феру́лам
В. феру́лу феру́лы
Т. феру́лай
феру́лаю		 феру́ламі
М. феру́ле феру́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фе́рула бот. фе́рула, -лы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

феру́ла уст., книжн. феру́ла, -лы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фе́рула, ‑ы, ж.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства парасонавых. Сцябло ферулы ўжываецца ў ежу.

феру́ла, ‑ы, ж.

1. Лінейка, якой у сярэдневяковай школе білі па далоні вучняў за якую‑н. правіннасць.

2. Кніжн. Цяжкі і пільны нагляд. Селянін не захоча доўгі час хадзіць пад ферулай урадніка. Галавач.

[Лац. ferula — розга.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)