фе́рмер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Уладальнік або арандатар фермы¹ (у 2 знач.).

|| прым. фе́рмерскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фе́рмер

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фе́рмер фе́рмеры
Р. фе́рмера фе́рмераў
Д. фе́рмеру фе́рмерам
В. фе́рмера фе́рмераў
Т. фе́рмерам фе́рмерамі
М. фе́рмеру фе́рмерах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фе́рмер м. фе́рмер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фе́рмер фе́рмер, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фе́рмер, ‑а, м.

Уладальнік або арандатар фермы ​1 (у 2 знач.). [Чалавек] вычытаў, што ў нейкім з амерыканскіх штатаў урад абмежаваў фермераў сяўбою пшаніцы. Чорны. Яе [Крысціны] бацька — дробны фермер — памёр тады, калі ёй не было яшчэ і дзесяці гадоў. Васілевіч.

[Англ. farmer.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фе́рмерка ж. (женщина-фермер) фе́рмерша

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фе́рмерка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Разм. Жан. да фермер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фе́рмерша разг.

1. (ж. к фе́рмер) фе́рмерка, -кі ж.;

2. (жена фермера) фе́рмерыха, -хі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)