фее́рыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фее́рыя фее́рыі
Р. фее́рыі фее́рый
Д. фее́рыі фее́рыям
В. фее́рыю фее́рыі
Т. фее́рыяй
фее́рыяю		 фее́рыямі
М. фее́рыі фее́рыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фее́рыя, -і, мн. -і, -рый, ж.

1. Тэатральнае або цыркавое прадстаўленне з казачным сюжэтам, раскошнымі дэкарацыямі і рознымі сцэнічнымі эфектамі.

2. перан. Чароўнае, казачнае відовішча.

|| прым. фееры́чны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Феерычныя эфекты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фее́рыя ж., театр., перен. фее́рия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фее́рыя, ‑і, ж.

1. Тэатральны спектакль, цыркавы наказ з казачным сюжэтам, раскошнымі дэкарацыямі і рознымі сцэнічнымі эфектамі. [«Лясная песня» Л. Украінкі] не п’еса, не драма, не феерыя нават, а вялікая паэма жыцця гэтай лясной і вадзяной зямлі. «Полымя».

2. перан. Чароўнае, казачнае відовішча. У гэтай паўночнай феерыі, у багацці вады і неба, у шчодрасці рукатворнай прыгажосці не было нічога ад горада-цмока, горада-драпежніка, што паступова аблытаў шчупальцамі дарог цела сваёй ахвяры — зямлі. Караткевіч.

[Фр. féerie.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фееры́чны, -ая, -ае.

1. гл. феерыя.

2. Казачны, чароўны, як у феерыі.

Феерычнае відовішча.

|| наз. фееры́чнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фее́рия театр., перен. фее́рыя, -рыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)