феада́лка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
феада́лка |
феада́лкі |
| Р. |
феада́лкі |
феада́лак |
| Д. |
феада́лцы |
феада́лкам |
| В. |
феада́лку |
феада́лак |
| Т. |
феада́лкай
феада́лкаю |
феада́лкамі |
| М. |
феада́лцы |
феада́лках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
феада́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.
Гіст. Жан. да феадал.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
феода́лка феада́лка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)