фато́метр

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фато́метр фато́метры
Р. фато́метра фато́метраў
Д. фато́метру фато́метрам
В. фато́метр фато́метры
Т. фато́метрам фато́метрамі
М. фато́метры фато́метрах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фато́метр м., физ., астр. фото́метр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фато́метр, ‑а, м.

1. У фізіцы — прыбор для вымярэння сілы святла якой‑н. крыніцы.

2. У астраноміі — прыбор для вызначэння яркасці зорак.

[Ад грэч. phōs, phōtos — святло і metreō — вымяраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фото́метр физ., астр. фато́метр, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)