фаталі́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фаталі́стка фаталі́сткі
Р. фаталі́сткі фаталі́стак
Д. фаталі́стцы фаталі́сткам
В. фаталі́стку фаталі́стак
Т. фаталі́сткай
фаталі́сткаю		 фаталі́сткамі
М. фаталі́стцы фаталі́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фаталі́стка ж. фатали́стка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фаталі́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Кніжн. Жан. да фаталіст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фаталі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які верыць у непазбежнасць лёсу.

|| ж. фаталі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фатали́стка фаталі́стка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)