фасфары́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
фасфары́тны |
фасфары́тная |
фасфары́тнае |
фасфары́тныя |
| Р. |
фасфары́тнага |
фасфары́тнай
фасфары́тнае |
фасфары́тнага |
фасфары́тных |
| Д. |
фасфары́тнаму |
фасфары́тнай |
фасфары́тнаму |
фасфары́тным |
| В. |
фасфары́тны (неадуш.)
фасфары́тнага (адуш.) |
фасфары́тную |
фасфары́тнае |
фасфары́тныя (неадуш.)
фасфары́тных (адуш.) |
| Т. |
фасфары́тным |
фасфары́тнай
фасфары́тнаю |
фасфары́тным |
фасфары́тнымі |
| М. |
фасфары́тным |
фасфары́тнай |
фасфары́тным |
фасфары́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фасфары́тны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да фасфарыту. // Прыгатаваны з фасфарыту. Фасфарытная мука.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фосфори́тный фасфары́тны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фасфары́тавы, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і фасфарытны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)