фасфары́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фасфарыту. // Прыгатаваны з фасфарыту. Фасфарытная мука.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фасфары́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фасфары́тны фасфары́тная фасфары́тнае фасфары́тныя
Р. фасфары́тнага фасфары́тнай
фасфары́тнае		 фасфары́тнага фасфары́тных
Д. фасфары́тнаму фасфары́тнай фасфары́тнаму фасфары́тным
В. фасфары́тны (неадуш.)
фасфары́тнага (адуш.)		 фасфары́тную фасфары́тнае фасфары́тныя (неадуш.)
фасфары́тных (адуш.)
Т. фасфары́тным фасфары́тнай
фасфары́тнаю		 фасфары́тным фасфары́тнымі
М. фасфары́тным фасфары́тнай фасфары́тным фасфары́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

му́ка, ‑і, ДМ му́цы, ж.

1. Фізічная або маральная пакута. Душэўныя мукі. Мукі няпэўнасці. Мукі тугі. // у знач. вык. Аб чым‑н. вельмі цяжкім, пакутлівым. Не жыццё было, а мука, Мы старэлі ў дваццаць год. Грахоўскі.

2. Фізічны здзек, катаванне. Маці ў лагеры смерці разам з намі была, Мук усіх перанесці Там яна не змагла... Смагаровіч. Чым здраднікам быць — лепш у муках памерці. Панчанка.

мука́, ‑і́, ДМ муцэ́, ж.

Прадукт размолу збожжа. Жытняя мука. Пытляваная мука. Кукурузная мука. // Размолатыя або расцёртыя ў парашок якія‑н. жывёльныя ці мінеральныя рэчывы. Фасфарытная мука. Рыбная мука.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)