фасо́ншчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
фасо́ншчык |
фасо́ншчыкі |
| Р. |
фасо́ншчыка |
фасо́ншчыкаў |
| Д. |
фасо́ншчыку |
фасо́ншчыкам |
| В. |
фасо́ншчыка |
фасо́ншчыкаў |
| Т. |
фасо́ншчыкам |
фасо́ншчыкамі |
| М. |
фасо́ншчыку |
фасо́ншчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фасо́ншчык, ‑а, м.
Рабочы, які займаецца фасоннымі работамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фасо́ншчыца, ‑ы, ж.
Жан. да фасоншчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фасо́нщик спец. фасо́ншчык, -ка м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)