фасо́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
фасо́нны |
фасо́нная |
фасо́ннае |
фасо́нныя |
| Р. |
фасо́ннага |
фасо́ннай фасо́ннае |
фасо́ннага |
фасо́нных |
| Д. |
фасо́ннаму |
фасо́ннай |
фасо́ннаму |
фасо́нным |
| В. |
фасо́нны (неадуш.) фасо́ннага (адуш.) |
фасо́нную |
фасо́ннае |
фасо́нныя (неадуш.) фасо́нных (адуш.) |
| Т. |
фасо́нным |
фасо́ннай фасо́ннаю |
фасо́нным |
фасо́ннымі |
| М. |
фасо́нным |
фасо́ннай |
фасо́нным |
фасо́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
фасо́нны, -ая, -ае.
1. гл. фасон.
2. Зроблены па пэўным фасоне, мадэлі або прызначаны для вырабу такіх рэчаў (спец.).
Фасоннае ліццё.
Ф. разец.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фасо́нный в разн. знач. фасо́нны;
фасо́нное желе́зо фасо́ннае жале́за;
фасо́нное литьё фасо́ннае ліццё;
фасо́нный кирпи́ч фасо́нная цэ́гла;
фасо́нная труба́ фасо́нная труба́;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фасо́нны, ‑ая, ‑ае.
1. Спец. Зроблены па пэўнаму фасону, узору. Фасонная абточка. □ Лабуда апраўдваўся, звальваў віну на слесараў, якія да гэтага часу не падалі ім нейкай там фасоннай трубы ... Краўчанка. // Звязаны з вытворчасцю такіх вырабаў. Фасонныя работы. Фасоннае ліццё. // Прызначаны для вырабу такіх рэчаў. Фасонны разец.
2. Спец. Рэльефны або ціснёны (пра тканіны). Фасонны аксаміт.
3. Разм. Тое, што і фасоністы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)