фасо́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фасо́н фасо́ны
Р. фасо́ну фасо́наў
Д. фасо́ну фасо́нам
В. фасо́н фасо́ны
Т. фасо́нам фасо́намі
М. фасо́не фасо́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фасо́н, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Форма, крой, па якіх што-н. пашыта.

Модны ф. касцюма.

2. Знешні выгляд, форма якога-н. прадмета.

Ф. мэблі.

3. Паказная франтаватасць; шык (разм.).

Трымаць ф.

|| прым. фасо́нны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фасо́н прям., перен. фасо́н, -ну м.;

снять фасо́н зняць фасо́н;

на но́вый фасо́н перен. на но́вы фасо́н, на но́вы лад;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фасо́н, -ну м., в разн. знач. фасо́н;

зняць ф. суке́нкі — снять фасо́н пла́тья;

на но́вы ф. — на но́вый фасо́н;

◊ трыма́ць ф. — держа́ть фасо́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фасо́н, ‑у, м.

1. Форма, крой, па якіх пашыта што‑н. (адзенне, абутак, галаўныя ўборы). З кабінкі вылез прысадзісты, чырванатвары чалавек, апрануты ў жоўты, вайсковага фасону фрэнч. Навуменка. З раніцы да позняга вечара топчуць.. [двор] падэшвы чаравікаў самых розных фасонаў і памераў. Жычка. // Знешні выгляд, форма (прадмета, вырабу і пад.). На незнаёмцы была яркая шарсцяная кофтачка, якая сваім фасонам нагадвала дзіцячую матроску і дужа пасавала жанчыне. Васілёнак.

2. Разм. Пэўны спосаб, манера. Ад гэтага запытання я страпянуўся, зірнуў на чалавека з рудой, калматай, але падраўнянай пад нейкі фасон барадой, у брызентавым плашчы з настаўленым башлыком, быццам чалавек сабраўся на дождж. Сабаленка.

3. Разм. Паказная франтаватасць; шык. З кавалерскім фасонам і з блазенскім сорамам Лёня пакланіўся і, узняўшы вочы, сумеўся ад той амаль зусім звычайнай дзявочай усмешкі. Брыль. [Стрэлачнік:] — Ну і рабацяга знайшоўся! Толькі і ведае — кастыль ды гайкі, дый молат для фасону насіць. Лынькоў.

•••

Трымаць фасон гл. трымаць.

[Фр. façon.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крой, -ю, м.

1. гл. кроіць.

2. Фасон, пакрой (спец.).

Касцюм прамога крою.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фасо́нны, -ая, -ае.

1. гл. фасон.

2. Зроблены па пэўным фасоне, мадэлі або прызначаны для вырабу такіх рэчаў (спец.).

Фасоннае ліццё.

Ф. разец.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́галь

‘фасон мужчынскай шапкі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. го́галь го́галі
Р. го́галя го́галяў
Д. го́галю го́галям
В. го́галь го́галі
Т. го́галем го́галямі
М. го́галі го́галях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тацця́нка

‘фасон сукенкі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тацця́нка тацця́нкі
Р. тацця́нкі тацця́нак
Д. тацця́нцы тацця́нкам
В. тацця́нку тацця́нкі
Т. тацця́нкай
тацця́нкаю		 тацця́нкамі
М. тацця́нцы тацця́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дапато́пны, -ая, -ае (разм.).

1. Вельмі даўні, які нібыта існаваў да міфічнага біблейскага патопу.

Дапатопная жывёліна.

2. Старамодны, устарэлы (жарт., іран.).

Д. фасон.

У цябе, браце, нейкая дапатопная мэбля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)