фасава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. фасава́нне
Р. фасава́ння
Д. фасава́нню
В. фасава́нне
Т. фасава́ннем
М. фасава́нні

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; незак., што.

Раскладваць, разважваць і ўпакоўваць што-н. у пэўных колькасцях, дозах.

Ф. пячэнне.

Ф. муку.

|| зак. расфасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны.

|| наз. фасава́нне, -я, н., фасо́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж., расфасо́ўванне, -я, н. і расфасо́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж.

|| прым. фасо́вачны, -ая, -ае і расфасо́вачны, -ая, -ае.

Фасовачная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)