фарэ́ль

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. фарэ́ль фарэ́лі
Р. фарэ́лі фарэ́лей
фарэ́ляў
Д. фарэ́лі фарэ́лям
В. фарэ́ль фарэ́лей
фарэ́ляў
Т. фарэ́ллю фарэ́лямі
М. фарэ́лі фарэ́лях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фарэ́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фарэлі, звязаны з развядзеннем фарэлі. Фарэльная сажалка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фарэ́левы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фарэлі. Фарэлевая гаспадарка. Фарэлевая юшка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фарэ́ль, ‑і, ж.

Тое, што і стронга. — Гэта ж фарэлі, мы з таткам лавілі такіх! — з захапленнем паказаў на іх Томі. Лынькоў. Увогуле ж афарбоўка фарэлі няўстойлівая і залежыць ад колеру дна і ступені празрыстасці вады ў вадаёме. Матрунёнак.

[Ням. Forelle.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ку́мжа, ‑ы, ж.

Прамысловая рыба сямейства ласасёвых. Пранікненне ў басейн Нёмана кумжы паклала пачатак утварэнню тут яе прэснаводнай формы — фарэлі. «Весці».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)